Μια νύχτα στο Βαρδάρη
Που πείρε να φυσάει
Στο έρημο παγκάκι
Καθόσουν σιωπηλή
Είχες στα μάτια λήθη
Στο πρόσω μια θλίψη
Κι είχες την προδοσία
Μαχαίρι στην καρδιά
Σου πλήγωνε τα στήθη
Μοναχικό σπουργίτη
Κι ήτανε το σκοτάδι
Κάποια παρηγοριά
Σου κάνανε παρέα
Τα άστρα τα παγωμένα
Και το φεγγάρι κρύο
Μισό στην ερημιά
Έμοιαζε με καράβι
Σαν πέλαγο το βράδυ
Για το στερνό ταξίδι
Σε έπαιρνε στα βαθιά
Σαν έφτασε η μέρα
Μια θλίψη στον αέρα
Μια μακρινή καμπάνα
Κι ένα σκυλί αλυκτά
