Ύστερα
ήρθαν οι καλεσμένοι.
Μορφές
ξεχασμένες, ψυχές ανύποπτες
για αυτό
που θα επακολουθούσε.
Την απόλυτη
λήθη.
Πέρασαν
στο σαλόνι με σπουδή,
κάθισαν
στους καναπέδες και φλυάρησαν
Ώρες
πολλές, αργότερα,
ήρθαν και
τα κεράσματα από φως.
Μικρές
χαρές, γελάκια πνιχτά και βλέμματα.
Βλέμματα
και λοξές ματιές, φλερτ.
Το πρωΐ
ο κόκορας της αυλής λάλησε
κι όλα
γύρισαν ασθμαίνοντας με σπουδή
στον κόσμο
των ίσκιων.
Marinero
