ΑΠΟΨΕ ΣΕ ΠΕΡΙΜΕΝΑ

Απόψε σε περίμενα να έρθεις

στο στέκι το παλιό μας, το γνωστό,

μα εσύ κρατάς το πείσμα κι ας μην έχεις

μια στάλα δίκιο και ας ξέρεις το σωστό.

Κρατάς γινάτι κι όλο πόζα μου μιλάς

μια έρχεσαι, μια φεύγεις, πού το πας;

Απόψε σε περίμενα να έρθεις

σαν πρώτα στα φιλιά μας τα καυτά,

μα εσύ τραβάς αντίθετα απ΄ τον δρόμο

του έρωτά μας και στο χωρισμό το πας.

Κρατάς γινάτι κι όλο πόζα μου μιλάς

μια έρχεσαι, μια φεύγεις, πού το πας;

Απόψε σε περίμενα του κάκου

ζευγάρια μου κρατούνε συντροφιά

κι εσύ φευγάτη/ος είσαι απ την ζωή μου

φαρμάκι η απουσία σου στην καρδιά

Κρατάς γινάτι κι όλο πόζα μου μιλάς

μια έρχεσαι, μια φεύγεις, πού το πας;

Marinero

Τραγούδι ερωτικό, μοναξιάς και εγκατάλειψης, όπου ο παρατημένος ή η παρατημένη τραγουδάει τον καημό του/της.

ΑΣΤΑΤΗ

Μες τους καπνούς σ΄ αναζητώ

και μέσα στο ποτήρι,

αναζητώ τα μάτια σου

και το χαμόγελό σου.

Μα μένει μόνο ο καπνός

και το βαρύ ντουμάνι,

μένει μονάχα το ποτό

να ζαλιστώ, να φύγω.

Γιατί πατάς τους όρκους σου

και άστατα γυρίζεις

κι εγώ απομένω μοναχός

με δίχως παρηγόρια.

Να βρω ζητώ παρηγοριά

μες του καπνού τη ζάλη,

μήπως και βρω παρηγοριά

με τα βαριά τσιγάρα.

Ψεύτικα ήταν τα φιλιά,

ψεύτικα και τα χάδια,

οι όρκοι και τα δάκρυα,

πως τάχα μ΄ αγαπούσες.

Γιατί πατάς τους όρκους σου

και άστατα γυρίζεις

κι εγώ απομένω μοναχός

με δίχως παρηγόρια.

Marinero

Τραγούδι νταλκαδιάρικο όπου ο παρατημένος από την άστατη εραστής πνίγει το παράπονό του στο πιοτό και τα βαριά τσιγάρα, όμως αυτή άστατη όπως είναι δεν του δίνει σημασία και εξακολουθεί το βιολί της.