Στης θάλασσας την αγκαλιά
Του Ζέφυρου οι ανάσες
Ανατριχιάζουν τα νερά
Στο πρώτο άγγιγμα τους
Όπως φυσάει δροσερός,
Γλυκά σα σουρουπώνει
Αναστατώνεται, ριγά,
Έτσι όπως κάνει ο εραστής
Το σώμα της καλής του
Σαν την αγγίζει ερωτικά
Κι αργά, γλυκά βυθίζεται
Στα βάθη του κορμιού της.
Άσε μικρή μου θάλασσα
Ο Ζέφυρος να γίνω
Να σε αγγίζω, να φιλώ
Τα μυστικά τοπία σου
Και να ριγάς στο άγγιγμα
Σαν μπαίνω στο κορμί σου.
Marinero
