Χθες βράδυ που κοιμήθηκα
είδα όνειρο μεγάλο.
Με τον Ζαμπέτα μίλαγα
και στ’ όνειρο συζήταγα
για της ζωής τη μπάλα.
Μας πήρε και μας σήκωσε
και μας πηγαίνει γρήγορα
για του κακού τη σκάλα.
Άκου μου λέει, ρε μάγκα μου
και μη βαριοκαρδίζεις,
όσο κι αν τρέξεις, τη ζωή
ποτέ δεν την κερδίζεις.
Κάνε δουλίτσα σου λοιπόν,
ζήσε το τώρα, το παρόν,
μεγάλους και επιφανείς
μην τους υπολογίζεις
Μία η ζωή, ένα κορμί,
άλλη ζωή δεν έχει,
μην περιμένεις ο ουρανός
για να σε συμπονέσει.
Είπε ο Γιώργης, ο σοφός
στου ονείρου μου τη γλύκα,
ξύπνησα κι ήμουν μοναχός,
με τύλιγε η νύχτα.
Marinero
