Θα σου προσφέρω δυο λουλούδια
απ’ των ονείρων τις απάτητες κορφές,
θα σου προσφέρω ένα δάκρυ
από των ποταμών τις μυστικές νεροσυρμές.
Κι αν ίσως δε θυμάσαι τ’ όνομα μου,
φώναξε με έρωτα κι εγώ θ’ ακούσω.
Marinero
Θα σου προσφέρω δυο λουλούδια
απ’ των ονείρων τις απάτητες κορφές,
θα σου προσφέρω ένα δάκρυ
από των ποταμών τις μυστικές νεροσυρμές.
Κι αν ίσως δε θυμάσαι τ’ όνομα μου,
φώναξε με έρωτα κι εγώ θ’ ακούσω.
Marinero
Μικρό μου βότσαλο θα ‘ρθει ξανά το καλοκαίρι,
χρωματιστό, ηλιόχαρο με φρούτα στο ‘να χέρι,
να ζεσταθείς απ’ τις λαμπρές του ήλιου τις ακτίνες,
να θυμηθείς τα περσινά τα σώματα που είδες.
Στης παραλίας την αμμουδιά*, χρωματιστές ομπρέλες
να σκιάζονται στον ίσκιο τους αγόρια και κοπέλες
κι ο Έρωτας ίδιος Θεός να μπλέκει τα κορμιά τους,
νικώντας με τη δόξα του και πόνους και θανάτους.
Marinero
*Χάριν μέτρου μπορεί να γίνει: στης αμμουδιάς την απλωσιά.