Μια
μικρή στην Άνω Πόλη,
στο
Επταπύργιο κοντά,
μου
έδωσε τα δυο της χίλια
κι
αναστήθηκε η καρδιά.
Τώρα
μόνος δε γυρίζω
και
δεν κλαίω τις βραδιές,
το
πιοτό πικρό δεν είναι,
γίναν
μια οι δυο καρδιές
Μια
μικρή ψηλά στα κάστρα,
βέρα
Θεσσαλονικιά,
μου
έδωσε φιλιά και χάδια,
και
μ’ ανέβασε ψηλά
Τώρα
μόνος δε γυρίζω
και
δεν κλαίω τις βραδιές,
το
πιοτό πικρό δεν είναι,
γίναν
μια οι δυο καρδιές
μια
μικρή, μια ομορφούλα
μου
έχει κάψει την καρδιά
μα
όταν μπει στην αγκαλιά μου
μου
τη σβήνει τη φωτιά
Τώρα
μόνος δε γυρίζω
και
δεν κλαίω τις βραδιές,
το
πιοτό πικρό δεν είναι,
γίναν
μια οι δυο καρδιές
Marinero
