ΤΑΞΙΔΙ

Ταξίδι φεύγω με καράβι μες τη νύχτα,

η φωτισμένη ακτογραμμή με χαιρετάει,

τίποτα πίσω στη στεριά δεν με κρατάει,

του κορμιού σου η ανάμνηση μια πίκρα

Ταξίδι φεύγω της ματιάς σου τα σκοτάδια

δεν τα φωτίζουν οι πλειάδες και οι φάροι,

σκάφος που μόνο του στα πέλαγα γυρνάει

δίχως πορεία και σκοπό πλέει τα βράδια.

Ταξίδι φεύγω, ένα φιλί σου και σωπαίνω,

με τις γοργόνες με τ’ αστέρια συντροφιά μου,

τίποτα πια δεν μένει πίσω στα δικά μου.

Σιωπή και μονάχος μου εδώ μένω

Marinero

Μ ΕΝΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙ

Μ ένα τραγούδι ζωγραφίζω τη ζωή μου,

μ ένα τραγούδι και με νότες λα μινόρε,

άραγε θα γυρίσουν σε ματζόρε;

άραγε θα ησυχάσουν την ψυχή μου;

ένα τραγούδι που το γράψανε οι ανάγκες,

ένα τραγούδι που το λεν σιγά, σιγά,

ένα τραγούδι λυπημένο στα σοκάκια,,

το τραγουδάει βραχνή φωνή στα σκοτεινά.

Μ ένα τραγούδι κι ένα τρίχορδο που κλαίει,

μ ένα τραγούδι, του Βαγγέλη* την πενιά,

άραγε θα ηρεμήσει την καρδιά μου;

άραγε θα φωτίσουν τα στενά;

ένα τραγούδι που το γράψανε οι ανάγκες,

ένα τραγούδι που το λεν σιγά, σιγά,

ένα τραγούδι λυπημένο στα σοκάκια,

το τραγουδάει βραχνή φωνή στα σκοτεινά.

Μ ένα τραγούδι που πικρά το λέει ο γκιόνης

και το σκορπίζει στους ανέμους η σιωπή,

με ένα τραγούδι που σφυρίζει ο αέρας

και του κρατάει το ίσο η βροχή.

ένα τραγούδι που το γράψανε οι ανάγκες,

ένα τραγούδι που το λεν σιγά, σιγά,

ένα τραγούδι λυπημένο στα σοκάκια,

το τραγουδάει βραχνή φωνή στα σκοτεινά.

*Βαγγέλης Κορακάκης

Marinero

ΚΑΡΤΕΡΕΜΑ

 

Πήρα ένα γράμμα σήμερα

που μου έγραφες πως θα ρθεις,

θα ρθεις στην πρώτη σου φωλιά

ξενιτεμένο αστέρι,

θα ρθεις στον πρώτο σου ουρανό

να γλυκοκελαηδήσεις.

Κι αν ίσως δεν αντάμωσες

την ευτυχία στα ξένα

κι ήτανε μαύρος ο ουρανός

κι ο ήλιος του φευγάτος,

σε καρτερά η μικρή αυλή

και το μικρό σπιτάκι,

σε καρτερώ κι η μαύρη εγώ,

πουλί μ ξενιτεμένο,

σε καρτεράει κι η ροδιά,

με ρόδα φορτωμένη,

να φας τα γλυκοσπόρια τους

τα ξένα να ξεχάσεις.

Marinero

https://soundcloud.com/marinero-4/njf84kamljvp