Γλυκιά ειν’ η νύχτα,
λάμπει η σελήνη
και το αγέρι
φέρνει δροσιά.
Αυτή η νύχτα
τάχα θα φέρει
τα δυο σου χέρια,
την αγκαλιά;
Είμαι μονάχη
και περιμένω
σ’ αυτό το σπίτι,
σαν ξενιτιά,
την άγια ώρα
που θα σε φέρει
πάλι σε μένα
να ‘ρθει χαρά.
Πάνε δυο μήνες
που μας χωρίζουν
ανθρώπων πλάνων
λέξεις πικρές,
και που σκοπεύουν
να καταστρέψουν
μια αγάπη που ‘ναι
σε δυο καρδιές.
Marinero
