ΕΝΑΣ ΠΑΡΑΖΑΛΙΣΜΕΝΟΣ ΑΣΤΑΚΟΣ

Στην Κάλυμνο στην παραλία,

βράδι που τα νερά ήταν κρύα,

αντάμωσα έναν αστακό

που γύρναγε από χορό.

Είχανε γλέντι δύο μέρες,

αντάλλαξαν όρκους και βέρες,

μια σπαροπούλα κι ένας σπάρος,

κι ήτανε ο ροφός κουμπάρος.

Τρικούβερτο ήταν το γλεντάκι,

Είχαν βιολιά και κανονάκι.

Τραγούδησαν την ψαροπούλα,

είπαν και τη μικρή βαρκούλα

κι αφού χορέψαν και γλεντήσαν

στο σπίτι τους όλοι γυρίσαν.

Μονάχα ετούτος ζαλισμένος,

γυρίζει στο γιαλό χαμένος

κι έτσι όπως πάει θα τον πιάσουν

και στο τσουκάλι θα τον βράσουν.

Marinero

ΤΟ ΣΕΝΤΟΥΚΙ ΤΟΥ ΠΕΙΡΑΤΗ

Βρήκαμε μια παραλία

απ τον κόσμο μυστική

δεν την ήξερε κανένας

σ ένα έρημο νησί.

Βρήκαμε κι ένα σημάδι

πάνω στο μικρό δεντρί

κι ένα χάρτη ξεχασμένο

κάποιου άγριου Πειρατή.

Το πειρατικό σεντούκι

που ξεθάψαμε εχθές

είχε μέσα καραμέλες

σοκολάτες και γκαζές.*

Είχε χίλια δυο παιγνίδια

για να παίζουν τα παιδιά

μολυβένια στρατιωτάκια

όλο τάξη, στη σειρά.

Κάποιος Πειρατής γενναίος,

πούλησε τους θησαυρούς

και αγόρασε παιγνίδια

για τους φίλους τους μικρούς.

Marinero

*γυάλινοι χρωματιστοί βόλοι