Σ
έναν άγνωστο μουσικό του δρόμου
Τραγούδια
λες με μια κιθάρα
και
ταξιδεύεις το μυαλό
με
συναισθήματα και κάντα
και
με τις νότες στο σορό.
Παίζεις
ακόρντα λυπημένα
και
δρόμους ανατολικούς
και
με ταξίμια ονειρεμένα
μαυλίζεις
τους πικρούς καημούς.
Κιθαρωδός
και καλλιτέχνης
που
με φωνή μοναχική,
που
με μινόρε και με στίχους
δίνεις
ζωή στη μουσική.
Άραγε
θα ρθει κάποια ώρα;
άραγε
θα ρθει η στιγμή,
που
θα απομείνει η μουσική σου
ρυθμό
να δίνει στη ζωή;
άραγε
θα ρθουν τα σκοτάδια
να
γίνουν όλα φωτεινά
και
να γεμίσουνε τα βράδια
με αστέρια μόνο
και χαρά;
Marinero
