Σάββατο 8 Ιουνίου 2013

27 Μαϊ 2013 Είμαι διαστημάνθρωπος από τον εξωπλανήτη Μαλάκα

Πηγή taxalia .blogspot.com
Γράφει ο Σωτήριος Καλαμίτσης

Διάβασα πράγματα εξαιρετικά στο φύλλο της 26.05.2013 της εγκρίτου εφημερίδος «ΤΟ ΒΗΜΑ» [πιο έγκριτος δεν γίνεται για το εργολαβοπολιτικό σύμπλεγμα] στα πλαίσια συνέντευξης του καθηγητή της Οικονομικής και Κοινωνικής Ιστορίας του Πανεπιστημίου Αθηνών κ. Κώστα Κωστή.
[ΣΗΜ: στην πραγματικότητα δεν διάβασα, αλλά λαθρανέγνωσα, αφού δεν αγόρασα την εφημερίδα. Επί το πολιτικώς ορθότερον, όμως, ανέγνωσα παρανόμως...
Αφού δεν υπάρχουν λαθρομετανάστες, αλλά μόνον παράνομοι μετανάστες, δεν είναι δυνατόν να υπάρχουν λαθραναγνώστες]. Συνέντευξη σαλονάτη, ήτοι στο κέντρο της εφημερίδος καταλαμβάνουσα το σαλόνι, δηλαδή δύο ολόκληρες σελίδες τη μία απέναντι στην άλλη.

Το βασικότερο όλων είναι πως απεφάνθη ο κ. καθηγητής ότι ο λαός δεν μπορεί να κάνει τίποτε για να αλλάξει τα Μνημόνια και ότι αυτά θα τα αλλάξει η πολιτική ελίτ, η οποία είναι η μόνη που ξέρει τί πρέπει να γίνει. Από τη μία έρχονται οι κυβερνώσες πολιτικές δυνάμεις και μας κάνουν με το ζόρι ενέσεις αισιοδοξίας αποκρύπτοντας την τραγική κατάσταση, στην οποία μας έχουν φέρει εξ αιτίας της ανικανότητός τους και της ξενοδουλείας τους, και από την άλλη έρχεται ο κ. καθηγητής και μας λέει ότι θα παραμείνουμε σκλάβοι μέχρι ν’ αποφασίσουν, αν αποφασίσουν, οι δεσμώτες μας να μας απελευθερώσουν, επειδή μόνον αυτοί ξέρουν.

Το πιο συγκλονιστικό, όμως, είναι το εξής απόφθεγμα του κ. καθηγητού: «Οι Δυτικοί πίστευαν ότι είμαστε απόγονοι των αρχαίων Ελλήνων και αυτός ήταν ένας λόγος για να στηρίξουν τη δημιουργία του Ελληνικού κράτους. Οι Έλληνες χρησιμοποίησαν αυτή την ιδιότητα και ανέπτυξαν έναν ιδεολογικό σοβινισμό, με συνέπεια να αντιδρούν με έναν ιδιαίτερο τρόπο στηριζόμενοι σε αυτή την κληρονομά».

[ΣΗΜ: αν έχουν έτσι τα πράγματα, δεν είναι οι «Έλληνες» που χρησιμοποίησαν αυτή την ιδιότητα. Κάποια άλλη ονομασία πρέπει να είχαν αυτοί οι μπάσταρδοι, όταν απεφάσισαν να εκμεταλλευτούν την ανιστόρητη ιδέα των Δυτικών. Ποιά ήταν η ονομασία τους;  Αν η ονομασία  ήταν Έλληνες», μήπως θα πρέπει ο κ. καθηγητής να μας εξηγήσει πώς τη σφετερίστηκαν εκείνοι οι μπαγάσηδες οι άμεσοι πρόγονοί μου, οι οποίοι, σημειωτέον, ήταν «κατσαπλιάδες» κατά τον χοντρομπάσταρδο, άρα κάποιο ονοματάκι θα τους χαρακτήριζε; Δεν μπορεί να ήταν ανώνυμοι].

Ο κ. καθηγητής, λοιπόν, ανήκει στη χορεία των εθνομηδενιστών Δραγώνα, Φραγκιουδάκη, Ρεπούση, Λιάκου, Γερουλάνου και άλλων πολλών που διαδίδουν ότι δεν είμαι Έλληνας. Απλώς έτσι μου είπαν οι δυτικοί κι’ εγώ το πήρα απάνω μου και καμαρώνοντας σαν γύφτικο σκεπάρνι δεν σηκώνω μύγα στο σπαθί μου. Διακηρύσσω ελεεινολογών ότι «είμαι απόγονος των αρχαίων Ελλήνων ρε», κι’ όποιον πάρει ο Χάρος.

Το κακό είναι ότι ο δημοσιογράφος που πήρε τη συνέντευξη δεν υπέβαλε κάποια καίρια ερώτηση, ώστε να μας αναλύσει ο κ. Κωστής πώς κατέληξε στο συμπέρασμα αυτό. Δεν τον ρώτησε π.χ. «Εσείς κ. καθηγητά πιστεύετε, προφανώς, ότι δεν κατάγεσθε από τους αρχαίους Έλληνες.

Πείτε μου τότε, είσθε Έλλην ή κάτι άλλο; Κι’ αν φρονείτε ότι δεν είσθε Έλλην, γιατί ανέχεσθε ως επιστήμων να φέρετε ένα όνομα, το οποίο δεν δικαιούσθε; Γιατί π.χ. δεν λέτε ότι οι Σκοπιανοί ή κάποιοι άλλοι είναι απόγονοι των αρχαίων Ελλήνων; Και κάτι ακόμη: αυτοί που ονομάζουμε «αρχαίοι Έλληνες» εξαφανίσθηκαν από τον πλανήτη ΓΗ χωρίς απογόνους; Αν ναι, πότε και πώς έγινε τούτο το πράμα;»

Τελικά έπαθα μεσημεριάτικα κρίση ταυτότητος για μία ακόμη φορά. Τί κι’ αν μου έλεγαν οι καθηγητές μου ότι είμαι Έλληνας, απόγονος των Σωκράτη, Πλάτωνα, Περικλή, Μεγαλέξαντρου, Αριστοτέλη, Αγαμέμνονα κ.λπ. Αυτοί οι καθηγητές μου πρέπει να ήταν αγράμματοι. Με μάθαιναν ό,τι τους μάθαιναν. Παπαγάλιζαν ακρίτως. Ενώ ο κ. καθηγητής και ο λοιπός προαναφερθείς συρφετός με άψογες απόκρυφες επιστημονικές διαδικασίες έχουν καταλήξει στο συμπέρασμα ότι δεν είμαι Έλλην και ότι απλώς το παίζω απόγονος του Λεωνίδα, του Μιλτιάδη, του Θεμιστοκλή κ.λπ.

Και όμως, οι καθηγητές μου οι αμόρφωτοι με δίδαξαν ότι από τούτη τη μικρή φλούδα γης [μεγάλε Γκάτσο] πέρασαν όλες οι φυλές του κόσμου και ότι η επιμιξία πήγε σύννεφο. Αλλά, το στοιχείο της φυλής επεβίωσε. Τυχαίο; Δεν νομίζω.

Έχω και άλλες απορίες όμως. Αρχίζω:

1] προς το τέλος της δεκαετίας του ΄90 βρέθηκα στη Μόσχα, όπου συνάντησα τον καθηγητή Ιατρικής του εκεί Πανεπιστημίου κύριο Μυστακόπουλο, με τον οποίο μιλούσαμε ελληνικά. Κάποια στιγμή του είπα: «Προφανώς είσθε πολιτικός πρόσφυγας!» και εκείνος μου απήντησε: «Εμείς βρισκόμαστε εδώ από 600 ετών». Είναι δυνατόν κ. Κωστή μου;

2] Τα εκατομμύρια των ξεσπιτωμένων από τις ακτές της Ιωνίας το 1922, από την Κωνσταντινούπολη το 1956, από τη Σμύρνη το 1964 και από την Κύπρο το 1974 είναι απλοί αλλοεθνείς εισβολείς που έκαναν γιουρούσι σ’ αυτό το κομμάτι γης; Ή μήπως είναι και αυτοί Έλληνες κατ’ απονομήν;

3] Οι χιλιάδες των Ελλήνων που έφερε από την Οσετία ο μακαρίτης πλοίαρχος Ντερτιλής το 1990, κι’ αυτοί αλλοεθνείς «εισβολείς» είναι;

4] Αυτοί που ομιλούν παραφθορά της ελληνικής στη Νότιο Ιταλία, τί σκατά είναι;

5] Οι 300.000 σφαγμένοι Πόντιοι αλλοεθνείς ήταν κι’ αυτοί;

6] Πώς συμβαίνει και οι παπάδες δίδασκαν στο Κρυφό Σχολειό την ελληνική γλώσσα; Πώς τη διάλεξαν; Γιατί π.χ. δεν επέλεξαν την σερβική; Ή γιατί δεν επέλεξαν την τουρκική, ώστε να μη τη διδάσκουν στα κρυφά;

7] Ο Καβάφης στην Αλεξάνδρεια τί ήταν; Αλλοεθνής;

Κι’ αν είναι αλλοεθνείς όλοι αυτοί που προανέφερα, τίνος έθνους ρε γαμώ το; Και γιατί συνέρρευσαν όλοι εδώ και δεν πήγαν π.χ. στην Ουγκάντα;

Δεν είναι δα και τόσο μακρυά.

Μου μίλησαν, επίσης, οι αγράμματοι καθηγητές μου και για τον Φαλμεράιερ, τον οποίον κατακεραύνωναν. Όταν τελείωσα το σχολείο έμαθα το μυστικό του πονήματος του εν λόγω ιστορικού. Το βιβλίο του στόχευε στην απόδειξη ότι δεν είμαστε Έλληνες, ώστε να αποδεχθούμε ασμένως έναν Βαυαρό Βασιλέα και να μη ζητάμε ως  βασιληά παπούτσι από τον τόπο μας. Αντιφατικά πράγματα δικέ μου.

Επειδή, όμως, εγώ απεχθάνομαι τις αντιγραφές και τις κλεψιτυπίες, του λοιπού θα διαδίδω ότι δεν είμαι Έλλην. Θα λέω ότι  έτυχε να γεννηθώ σε τούτα δω τα χώματα, όπου μεγαλούργησαν τιτάνιες προσωπικότητες, με τις οποίες δεν έχω την παραμικρή σχέση. Το πιθανότερο είναι ότι έχω έλθει από το διάστημα, από τον μακρυνό εξωπλανήτη «Μαλάκα», εξ ου και είμαι Μαλάκας την καταγωγή [με κεφαλαίο και περικεφαλαία], πράγμα που εξηγεί γιατί πληρώνω αγογγύστως όλους αυτούς τους «επιστήμονες» που μου λένε ότι δεν είμαι Έλλην χωρίς να μου το αποδεικνύουν επιστημονικώς.

Και θα διαδίδω τη μη ελληνική ταυτότητά μου, ως Μαλάκας που είμαι,  εις πείσμα της αγράμματης Κυρίας Γλύκατζη-Αρβελέρ, η οποία σε συνέντευξή της στην εφημερίδα «ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ» έλεγε την 03.10.2010 κατακεραυνώνοντας αμέσως μεν την πολυπολιτισμική κοινωνία του κ. Καστανίδη, του κ. Dildo, του κ. Dilinger, επ’  εσχάτοις δε του κ. Παπαφίγκου και όλου του κακού συναπαντήματος,  εμμέσως δε τις κακές παρέες του κ. Κωστή:

«Η μονοπολιτισμικότητα της Αρχαίας Ελλάδος και του Βυζαντίου διέσωσαν τη συνέχεια του Ελληνισμού. Έχουμε χρέος απέναντι στους νέους μας να συνεχίσουμε αυτή την πορεία, αυτόν τον πολιτισμό. Η ελληνορθόδοξη ταυτότητα μάς διδάσκει κατανόηση και ανεκτικότητα προς τους άλλους πολιτισμούς. Όχι όμως εις βάρος των εθνικών μας συμφερόντων και της ιστορικής μας αυτοσυνειδησίας. Ας διδάξουμε λοιπόν στα παιδιά μας την ελληνορθόδοξη παράδοση και την Ιστορία του Έθνους μας και ας αξιοποιήσουμε την ευρωπαϊκή βοήθεια για τον περιορισμό της λαθρομεταναστεύσεως.»

Τί μου λέτε κυρία Αρβελέρ μου! Δεν είχατε ακούσει για κάποιον  Κωστή;

Σωτήριος Καλαμίτσης
Φίλος του γιατρού Γωγούση

στις Δευτέρα, Μαΐου 27, 2013

Παρασκευή 7 Ιουνίου 2013

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑ



Θα πάω απόψε στα παλιά
Τότε που ήτανε καλά
Δίχως τα χρέη τα πολλά
και με γεμάτη την κοιλιά.

Τώρα μας βάλανε στην άκρη
Οι Δανειστές και οι Τραπεζίτες
Που ρίχνουν τον παρά σε οπές
Και μας χορταίνουν με πορδές

Ήρθαν Κινέζοι Ασιάτες,
Που έχουν τον παρά σε σκάφες
Φελάχοι  απ την Αραβία
Νησιά αγοράζουν με μανία

Απ την Ευρώπη Γερμανοί
Παίρνουνε του φτωχού το αρνί
Και οι δικοί μας οι ταγοί,
Τα ξύνουνε μες τη Βουλή

ΕΝΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΦΩΣ



Με ένα τραγούδι  ένα βράδυ
θα ξαναφέξω το σκοτάδι.
Θα φέρω φως με το φανάρι
που έπεσε απ΄το Διογένη.
Δε βρήκε άνθρωπο να φέξει,
ούτε ψυχή για να φωτίσει
κι έμεινε στα αζήτητα
κάτω στα παλιατζίδικα.
Έφυγε και ο Διογένης,
κι ας τραγουδούσε ο Σεφέρης
 «στο περιγιάλι το κρυφό
κι άσπρο σαν περιστέρι,
διψάσαμε το μεσημέρι
μα το νερό γλυφό».
Πέρασε χρόνος και καιρός,
κι έμεινε η δίψα να μας καίει
το όνειρο και τη ζωή.
Δεν ξεδιψώ το μεσημέρι
και παίρνω λάθος το στρατί.
Το όνομα που έγραψα στην άμμο,
δε βρίσκω όσο κι αν το ψάχνω.
Σβήστηκε απ τον κυματισμό
σε αυτόν το δύσκολο καιρό.
Μένει μονάχα η μουσική
για να γλυκάνει τη ψυχή
κι ίσως να βρει βηματισμό
να βρει τα λόγια και τις λέξεις
και τις αναποδιές αντέξει
και το κακό το ανατρέψει