Απ’ το παράθυρο κοιτούσαν το καράβι
και τις μανούβρες του να δέσει στο λιμάνι
παλιοί κι οι δυο καραβοκύρηδες σπουδαίοι,
είχαν «οργώσει» τα πελάγη όμως γέροι
κι ανήμποροι κοιτάζουν τα καράβια
και σχολιάζουν καθώς ρίχνουν παλαμάρια,
οι Καπετάνιοι αν σωστές κάνουν κινήσεις
κι αν το καράβι ασφαλώς θα προσεγγίσει.
Θυμούνται τα δικά τους, χρόνια άλλα,
κι όλο μιλούν για τις στεριές και τα μουράγια.
για τις γυναίκες που γνωρίσαν στα λιμάνια
κι έτσι γεμίζουν τη μέρα τους την άδεια.
Marinero
