Τη θάλασσα αγάπα την
κι όταν μπουρινιασμένη
χτυπάει βράχους και στεριά,
μπεντένια και καράβια,
γιατί φέρνει το γιόκα σου
που είναι ξενιτεμένος.
Μα αν δεν στον φέρει,
αλλά κρατά μαζί με το καράβι
και το κορμί του το ακριβό,
αγάπα την γιατί είναι,
κρεβάτι του παντοτινό.
Τον κρύβει μες τα σπλάχνα
και γλυκονανουρίζει τον
και σου τον κανακεύει.
Marinero
