Παρασκευή 11 Νοεμβρίου 2016

ΤΗΣ ΝΥΧΤΑΣ ΤΡΟΒΑΔΟΥΡΟΣ


Βγήκες σεργιάνι μια νυχτιά
που σβήνανε τ' αστέρια
και το φεγγάρι το χλωμό
το φως του είχε σβήσει.
Μονάχα ο ασβέστης φώτιζε
το έρημο δρομάκι
κι αντιλαλούν τα βήματα
στο άδειο καλντερίμι.
Μαύρη η ώρα της νυχτιάς
μεσάνυχτα σημαίνει,
το νυχτοπούλι π' αγρυπνά
στο δέντρο της αυλής της
κι εσύ ζητάς τα χνάρια της,
το αποτύπωμά της
κι ας έφυγε στην ξενιτιά
και σ' άφησε μονάχο,
να τριγυρνάς σαν το στοιχειό,
έρημος στρατολάτης,
και τροβαδούρος του καημού
να λες πικρά τραγούδια.
Τραγούδια για την μοναξιά,
τα άπονα τα ξένα,
που πήραν την αγάπη σου
κι απόμεινες μονάχος.

Marinero

Πέμπτη 10 Νοεμβρίου 2016

ΓΙΑ ΜΙΑ ΜΙΚΡΗ ΠΛΑΚΙΩΤΙΣΣΑ


Σε ένα στενοσόκακο,
στα χαμηλά τα σπίτια,
επάνω στ' Αναφιώτικα
με τα βασιλικά τους
και τ' όμορφα κορίτσια τους,
βγήκα να περπατήσω.
Εκεί ανταμώνω μια μικρή
Πλακιώτισσα ομορφούλα,
που 'κανε την καρδούλα μου
να σπάσει, να ματώσει.
Τα κόκκινα χειλάκια της,
τα μαύρα της τα μάτια
κι η λυγερή κορμοστασιά,
που ελαφίνας μοιάζει,
με σαϊτιές λαβώσανε
τη δόλια την καρδιά μου.
Κι όσο κι αν πέρασε καιρός
κι αν πέρασαν τα χρόνια,
ακόμα τηνε σκέπτομαι,
ακόμα τη ζητάω
κι ούτε μπορώ να ξεχαστώ
όσο κρασί κι αν πίνω,
μήτε στιγμή δε λησμονώ
τα όμορφά της μάτια.
Έτσι γυρίζω στα στενά
και τραγουδώ τον πόνο
και της αγάπης τον καημό
που μου 'βαλε στα στήθια.

Marinero

Τρίτη 8 Νοεμβρίου 2016

ΣΚΛΑΒΑ ΤΟΥ ΕΡΩΤΑ


Όλο λες δεν θ' αγαπήσω
κι όλο πίσω τριγυρνάς,
πεταλούδα με τη φλόγα
το κεφάλι σου θα φας..

Ο έρωτας που σ' έχει κάψει,
την καρδούλα σου κρατά,
αχ μικρό μου κοριτσάκι,
στο χαμό σου μην τραβάς.

Κράτα μακριά από σένα
του έρωτα τη σαϊτιά,
μη μαδάς τη μαργαρίτα
και κανείς δεν σ' αγαπά.

Όλο λες δεν θ' αγαπήσω
και τον έρωτα ζητάς,
σκλαβωμένη σε κρατάει
της αγάπης ο σεβντάς.

Marinero