Ένα τραγούδι θα σου πω
κι εσύ φτερά θ ανοίξεις
για να πετάξεις μακριά
από αυτή την πόλη
που χει σταθεί πα στο γκρεμό
κι είν΄ έτοιμη να πέσει,
να παρασύρει στο χαμό
σπίτια μαζί κι ανθρώπους.
Θα πας τ΄ αψήλου και απέ
θα βγεις σε άλλον τόπο
που χει τα σπίτια χαμηλά,
που χει νερά και κήπους,
χαρούμενα που χει παιδιά
και γελαστούς ανθρώπους.
Πόλη της φαντασίας σου
και πόλη των ονείρων,
πόλη που φτιάξαμε μαζί,
πόλη της ουτοπίας .
Κι αν βρεις συντρόφους στη χαρά,
συντρόφους στον αγώνα,
τότε θα γίνει η πόλη μας
αληθινή στον
κόσμο.
Marinero
