Είναι το ρεμπέτικο και το λαϊκό τραγούδι μετεξέλιξη του
σμυρναίικου τραγουδιού που ήρθε με τους πρόσφυγες στην Ελλάδα, ή ένα άλλο
αυτοδημιούργητο μουσικό είδος;
Στηρίζεται στην λατρευτική Εκκλησιαστική (Βυζαντινή) μουσική, ή στην
δυτική μουσική; Πώς μπορούν να αναλυθούν και να καταταγούν μουσικά τα λαϊκά
τραγούδια;
Σε αυτά και σε πολλά άλλα ερωτήματα απαντά το βιβλίο του
Νίκου Ορδουλίδη «Η ΔΙΣΚΟΓΡΑΦΙΚΗ ΚΑΡΙΕΡΑ ΤΟΥ ΒΑΣΙΛΗ ΤΣΙΤΣΑΝΗ (1936 – 1938
Ανάλυση της μουσικής του και τα προβλήματα της έρευνας στην ελληνική λαϊκή
μουσική» με επιμέλεια του Κώστα Βλησίδη και πρόλογο του Γιώργου Νταλάρα, που κυκλοφόρησε
από την ενότητα «Ιανός ο μελωδός» των εκδόσεων «ΙΑΝΟΣ». Πρόκειται για την
ελληνική έκδοση και την εξέλιξη της διδακτορικής διατριβής του συγγραφέα με
τίτλο «The recording career of Vasilis Tsitsanis
(1936 – 1983). An analysis of
his music and the problems of research into Greek popular music» η οποία εκπονήθηκε στο Πανεπιστήμιο του Leeds
της Αγγλίας στο
διάστημα 2008 – 2012.
Με αφορμή την έρευνα και τη μουσικολογική ανάλυση της
δισκογραφίας του Βασίλη Τσιτσάνη, ο συγγραφέας του αναλύει το λαϊκό και το
λεγόμενο «ρεμπέτικο» τραγούδι. μια επιστημονικά τεκμηριωμένη εργασία, με πλήθος
πινάκων, παραπομπών, σημειώσεων, που «βάζει τα πράγματα στη θέση τους», ένα
εγχειρίδιο και ένα εργαλείο για τη μελέτη του ελληνικού λαϊκού τραγουδιού.
Η έλλειψη θεωρητικών εγχειριδίων στην εκμάθηση των λαϊκών
οργάνων και των κανόνων της λαϊκής μας αλλά και της παραδοσιακής μας μουσικής, η λανθασμένη προσέγγιση της
μουσικής αυτής με τους κανόνες και την παρασημαντική της Βυζαντινής μουσικής
συσκοτίζουν, παρά φωτίζουν και στρεβλώνουν την πραγματικότητα. Είναι καιρός η
λαϊκή και παραδοσιακή μας μουσική να διδάσκεται στα ωδεία και τις
πανεπιστημιακές σχολές και να χορηγούνται διπλώματα.
Μακάρι το πόνημα του Νίκου Ορδουλίδη που αποτελεί και το
πρώτο ελληνικό θεωρητικό εγχειρίδιο για την λαϊκή μας μουσική, να αποτελέσει
την αφορμή για την αποκατάσταση της στη θέση που της αξίζει.
Δημήτριος Σ Προβάδος
