ΠΑΝΣΕΛΗΝΟΣ

 

Απόψε σε φωτίζει το φεγγάρι
κι ίδια Θεά φαντάζεις στο μυαλό μου.
Όπως Θεά στο δρόμο της σελήνης,
που φωτεινός με οδηγεί ως το ναό σου.
Κορμί, ναός, χαρά του κόσμου,
χαρά στα μάτια μου που βλέπουν,
στα χέρια μου που αγγίζουνε το θαύμα
κι αναζητούν τη σωτηρία μες τη φλόγα,
της μυστικής γεωγραφίας του κορμιού σου.

Marinero

 

 

ΤΡΙΚΥΜΙΑ

 

Περιορισμένη ανάμεσα σε βράχους και μπεντένια,

ασφυκτιά η ψυχής της θάλασσας και θυμώνει.

Κύμα η οργή της, τα κτυπά και τα φθείρει.

Της ψυχής μου πώς μοιάζει που κι αυτή δεν αντέχει,

και χτυπάει με λύσσα τα σίδερα του κλουβιού,

που την κλείσανε του κόσμου τα πρέπει.

 

Marinero