ΕΛΠΙΔΑ

Σε μια στιγμή,

πικρή στιγμή,

που ο θάνατος γυρεύει

όλα αυτά που του έταξαν,

τους νέους και τις νέες,

απ΄ του πολέμου τη φωτιά

κι απ΄ του χαμού τα χέρια,

κράτησε την ελπίδα σου

για τη ζωή που θα ΄ρθει

και για τ΄ αγέννητα παιδιά

που θα φανούν στον κόσμο.

Marinero

ΤΑ ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΑ ΟΝΕΙΡΑ

Τα όνειρα της Κυριακής

σβήνουνε τη Δευτέρα

και μένει μόνη η καρδιά

όταν αρχίζει η μέρα.

Τα όνειρα της Κυριακής

θυμίζουν κάποιο τάμα

όταν μονάχη/ος σου ξυπνάς

κι η μοναξιά αντάμα.

Τα όνειρα της Κυριακής,

η θλίψη της Δευτέρας,

ίσαμε να ΄ρθει η βραδιά

ν΄ ανάψουνε τ΄ αστέρια.

Ίσαμε τ΄ άλλο πρωϊνό

να σβήσουνε τ΄ αστέρια,

της μέρας ο περαστικός

να πει μια καλημέρα.

Marinero

ΣΕΜΙΡΑΜΙΣ

Σεμίραμις, Σεμίραμις

από την Ασσυρία,

που είναι τα παλάτια σου

κι όλα τα μεγαλεία;

σκόνη τα έκανε ο καιρός

κι ο πανδαμάτωρ χρόνος,

κι απόμειναν ερείπια

και πέτρες συν τω χρόνω.

Σεμίραμις, Σεμίραμις

τα κόκκινά σου χείλια,

γίνανε σκόνη και σποδός

τα μάτια και τα φρύδια,

που ο έρωτας τα ζήλευε

κι ήθελε να τα πάρει,

απόμειναν ανάμνηση,

πληγή απ΄ το φεγγάρι.

Έτσι χλωμό όπως φαίνεται

μέσα από τα νέφη,

να φέγγει μες τη σιγαλιά

το νου μου και τη σκέψη

και να θυμάμαι τη μορφή

την θεία που αγαπούσα

και στην Θεά θυσίαζα

κι όλο σου τραγουδούσα.

Σεμίραμις, Σεμίραμις,

Αστάρτη και Θεά μου,

κάνε να φέγγει τη νυχτιά,

να ΄ναι παρηγοριά μου.

Marinero

Ασμάτιο περιπαθές και αρχαιολατρικό, άμα και διεθνιστικό.

ΕΓΩ ΔΕΝ ΘΑ ΜΠΟΡΕΣΩ

Με αγάπες και με έρωτες

ζητάς να με γελάσεις,

μα σ΄ έχω πάρει μυρωδιά,

δεν θα με ξεγελάσεις.

Το σ΄αγαπώ κι αν μου το λες

δεν το εννοείς μικρό μου,

και με τα χίλια κόλπα σου,

βρήκα τον διάολό μου.

Όμως κατάλαβα νωρίς

τα κόλπα που μου κάνεις,

με τις γλυκιές σου τις ματιές,

ζητάς να με τρελάνεις.

Μα εγώ τραβώ το δρόμο μου

θύμα σου δεν θα πέσω,

κι όση αγάπη κι αν πουλάς,

εγώ δεν θα μπορέσω.

Marinero

Τραγουδάκι με φιλοπαίγμονα διάθεση , ίσως λαϊκότροπον, ίσως latin. Ό,τι σκοπό τέλος πάντων νομίζει ο συνθέτης.