Φύγαμε απ’ το νησί της Κίρκης, μπαρκάροντας με ούριο άνεμο,
με την ελπίδα πως ο ασκός του Θεού κρατούσε καλά φυλαγμένους
τους ενάντιους που το ταξίδι μας θα εμπόδιζαν.
Σαν ανοιχτήκαμε μεσοπέλαγα, οι ελπίδες αποδείχτηκαν μάταιες.
Ναυαγήσαμε αύτανδροι και απομείναν μονάχα,
κάτι επιπλέοντα ξύλα για να θυμίζουνε την αποκοτιά και τη φρούδα ελπίδα μας.
Marinero
