Μ ένα κρασί κι ένα
τραγούδι σε θυμάμαι
και καρτερώ ξανά το
γυρισμό
σ αυτή την άγονη γραμμή
που ταξιδεύω
σ ένα ταξίδι δίχως τελειωμό.
Μικρή πατρίδα του Νοτιά και των ανέμων,
της ξενητιάς, του νόστου,
της χαράς,
σ αυτή τη θάλασσα που
σ έταξε η μοίρα
για ένα ταξίδι πάντα ξεκινάς.
Ένα ταξίδι σε ενάντιους
καιρούς,
ένα ταξίδι με ενάντιους Θεούς
Θα βρεις ξανά ένα
ακρογιάλι να ποδίσεις
κι ένα λιμάνι με φιλόξενα
νερά;
θα βρεις ξανά τις μέρες
που χουν φύγει
κι ένα σπιτάκι με τα
φώτα ανοικτά;