Πέμπτη 20 Οκτωβρίου 2016

ΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΤΗΣ ΤΑΒΕΡΝΑΣ


Μες την ταβέρνα του Κωστή
τα βράδια συναντιόνται
οι φίλοι, και τον πόνο τους
μες το κρασί τον πνίγουν,
με μια κιθάρα, ένα τζουρά
και λαϊκά τραγούδια.
Τραγούδια που χουν το λυγμό
και τη χαρά αντάμα,
τραγούδια που μιλούσανε
για έρωτες, για μπάρκα,
για την κακούργα ξενιτιά
που παλικάρια κλέβει,
για την καρδιά της άπιστης
που τις καρδιές πληγώνει.
Κι όπως κυλάει η βραδιά
και φεύγουν τα ποτήρια,
φεύγει και ο πικρός καημός
στα στήθη που φωλιάζει.
Φεύγει κι ελευθερώνεται
και η καρδιά η δόλια
που δεν αντέχει τους καημούς
και όλο είναι ματωμένη,
από τη μαύρη τη ζωή,
τη φτώχεια, την ορφάνια
και την κακούργα θάλασσα
που πνίγει τους λεβέντες
κι αφήνει αρραβωνιαστικιές
να λιώνουνε στο κλάμα
κι αφήνει μάνες κι ορφανά
κι όλο φουρτούνα κάνει.

Marinero