Απόσπασμα από το αφιέρωμα στο Νίκο Καββαδία. Ημέρα Ποίησης 2015

Απότο αφιέρωμα στο Νίκο Καββαδία στην Έδεσσα. Ημέρα ποίησης 2015

Κοπή βασιλόπιτας 2016 Βιβλιόφιλων Έδεσσας

Το ΔΣ του Συλλόγου

Πραγματοποιήθηκε χθες Δευτέρα 8 Φεβρουαρίου 2016 η κοπή της πίτας των "Βιβλιόφιλων" στο κέντρο "Καταρράκτες". Μετά από το καλωσόρισμα που απηύθυνε στα μέλη και στους φίλους του Συλλόγου ο Πρόεδρος του Συλλόγου κ. Δημήτρης Ευαγγελίδης και αφού ευχαρίστησε τις αντιπροσωπείες άλλων Συλλόγων της πόλης που ανταποκρίθηκαν στο κάλεσμα, αναφέρθηκε στις προσεχείς εκδηλώσεις που έχουν προγραμματιστεί μέχρι τον Ιούνιο του 2016. Στην συνέχεια έκοψε την βασιλόπιτα με τα νομίσματα να πέφτουν στο κομμάτι του Συλλόγου ενώ το δεύτερο έπεσε στον τυχερό της βραδιάς κ. Σωτήρη Δραγούμη. Ήταν ένα όμορφο και ευχάριστο βραδινό που έκλεισε με ευχές να είμαστε όλοι καλά και να ξανασυναντηθούμε του χρόνου.

 

 

Αν στο σώμα σου αισθανθείς ανατριχίλα

Κι ένα στιχούργημα για τραγούδι

Με το βοριά θα ρθείς και με τα φύλλα
που ταξιδεύουν στον αέρα όταν φυσά
κι αν στο σώμα σου αισθανθείς ανατριχίλα
θα είναι απ τα δικά μου τα φιλιά

Μ ένα χαμόγελο μαζί κι ένα τραγούδι
που θα φωτίσει τη δική σου μοναξιά
κι αν στο σώμα σου αισθανθείς ανατριχίλα
θα είσαι στη δική μου αγκαλιά

Με το Νοτιά θα βγείς στο ακροθαλάσσι
θα δεις να φτάνουν τα όνειρά σου φωτεινά
κι αν στο σώμα σου αισθανθείς ανατριχίλα
θα είναι απ τα δικά μου τα φιλιά

Θαλασσοπούλια θα σου γνέφουν στο γαλάζιο
με ένα πανάκι θα ορτσάρεις στη χαρά
κι αν στο σώμα σου αισθανθείς ανατριχίλα
θα είσαι στη δική μου αγκαλιά

Θεόδοτος: Ο ΑΝΤΡΕΪ ΤΑΡΚΟΦΣΚΙ ΘΕΛΗΣΕ ΝΑ ΔΕΙΞΕΙ ΤΟ ΣΚΟΤΟΣ ΤΟΥ ...

Θεόδοτος: Ο ΑΝΤΡΕΪ ΤΑΡΚΟΦΣΚΙ ΘΕΛΗΣΕ ΝΑ ΔΕΙΞΕΙ ΤΟ ΣΚΟΤΟΣ ΤΟΥ ...: άρθρο του  Francesco Lamendola  μετάφραση:  Θεόδωρος Λάσκαρης Δεν υπήρξε ένας φιλόσοφος, ούτε ένας συγγραφέας, αλλά ένας κινηματ...

ΜΙΚΡΗ ΠΑΤΡΙΔΑ

Μ ένα κρασί κι ένα τραγούδι σε θυμάμαι

και καρτερώ ξανά το γυρισμό

σ αυτή την άγονη γραμμή που ταξιδεύω

σ ένα ταξίδι δίχως τελειωμό.

Μικρή πατρίδα του Νοτιά και των ανέμων,

της ξενητιάς, του νόστου, της χαράς,

σ αυτή τη θάλασσα που σ έταξε η μοίρα

για ένα ταξίδι πάντα ξεκινάς.

Ένα ταξίδι σε ενάντιους καιρούς,

ένα ταξίδι με ενάντιους Θεούς

Θα βρεις ξανά ένα ακρογιάλι να ποδίσεις

κι ένα λιμάνι με φιλόξενα νερά;

θα βρεις ξανά τις μέρες που χουν φύγει

κι ένα σπιτάκι με τα φώτα ανοικτά;

ΈΝΑΣ ΓΕΡΟ ΝΑΥΤΗΣ

Σε καφενείο σκοτεινό

στο πέτρινο λιμάνι

καθόταν και αγνάντευε

μονάχος ένας γέρος.

Κι όλο θυμόταν θάλασσες,

πελάγη και ταξίδια,

ονειρευόταν μια μικρή

από τη Μυτιλήνη

και μια μικρή απ τα Κύθηρα

και μια απ το Μισίρι.

Τον ταξιδεύαν μουσικές,

τραγούδια του Τσιτσάνη,

του Βαμβακάρη ο σεβντάς,

κι ο έρωτας του πόντου.

Κι όλο τραβούσε στα ανοιχτά

ο νους του κι η ψυχή του,

κι όλο για μπάρκα έλεγε

και όλο για ταξίδια.

Μια μέρα που έβρεχε πολύ,

μια σκοτεινή ημέρα,

δε φάνηκε ο γέροντας

δεν ήρθε στη γωνιά του

και οι θαμώνες σκέφτηκαν

πως έφυγε ταξίδι.

Κι εκείνος μόνος έφυγε

για αγύριστο ταξίδι.

Ταξίδι δίχως γυρισμό,

μπάρκο στα όνειρά του,

με καπετάνιο το σκληρό

τον άκαρδο το χάρο.

Κι ο κάπελας για συχωριά

άφησε ένα ποτήρι

γεμάτο κόκκινο κρασί

στη θέση που καθόταν

και όπως κρύο έκανε

και νότιζαν τα τζάμια

και πέφταν στάλες της βροχής

κι ο ουρανός θρηνούσε

ήταν σα να τον έκλαιγαν

οι φίλοι κι οι δικοί του.