Τις νύχτες οι λεύκες νοσταλγούνε τη θάλασσα
άσπρα πανιά στοιχειώνουν τα όνειρα τους
κραξιές γλάρων ταράζουν τον ύπνο τους
ονειρεύονται μελλοντικά ταξίδια και σιωπούν
καμιά φορά ο αέρας χαϊδεύει τα φύλλα τους
κουβαλάει την αρμυρή οσμή της θάλασσας
και την ανάμνηση των παράκτιων φαναριών
τότε λικνίζονται στο ρυθμό της τρικυμίας
ένα ελαφρό θρόισμα φύλων για τους αμύητους
μα για τους Μύστες των ταξιδιών και του πελάγους
μια αναγέννηση οσμών εικόνων και γεύσεων.
Βλέπεις κάποιοι μπορούν να ονειρεύονται μαζί τους
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου