Τις
νύχτες σε κρατούσα αγκαλιά
να
μη φυσήξει ο αέρας και σε χάσω,
όπως
φτερό που το παίρνει ο βοριάς
και
μου χαθείς και μείνω να σπαράζω.
Τις
νύχτες σε νανούριζα σιγά,
με
τραγουδάκια που δεν τ άκουσε κανένας
μονάχα
εσύ, στις νυχτιάς τη σιγαλιά
αφού
έχουν γραφτεί μόνο για σένα.
Τις
νύχτες σε φιλούσα τρυφερά
και
τα φιλιά μου μοιάζαν χελιδόνια,
να
σε χορτάσει σε κοιτούσε η ματιά,
πουλί
η καρδιά μου στέκονταν στα κλώνια.
Τις
νύχτες τριγυρίζω μοναχός
αφού
δεν είσαι πια στην αγκαλιά μου
τις
νύχτες το τραγούδι κι ο σκοπός
έπαψαν να γεμίζουν
την καρδιά μου
Marinero
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου