Σαν
μια στιγμή, σαν αστραπή
πέρασες
απ τον κόσμο,
μια
αστραπή, μία στιγμή,
που
εσύ είπες ζωή
κι
άφησες πίσω ένα κενό
και
μια σκιά μονάχα
στον
άνεμο που πέρασε,
όπως
κι εσύ ριπή.
Κι
ύστερα χάθηκες, σιωπή
στους
έρημους τους δρόμους
κι
ένας λυγμός νυχτερινός
που
σπάει τη σιγή.
Ήσουν
σαν φως που έσβησε,
ποτάμι
που ξεράθηκε,
λουλούδι
που μαράθηκε,
ζωή
που έχει χαθεί.
Marinero
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου