Απόψε
το λευκό στρώμα του χιονιού στους
νυχτερινούς δρόμους της πόλης,
με
παρακίνησε να γράψω αυτούς τους στίχους:
16-1-2017
Πού
πάνε τα ωραία κορίτσια όταν φεύγουν;
κι
εκείνα τα χαμόγελα που κάποτε μας άγγιξαν
πώς σβήσαν;
μείναν
ανάμνηση τα χέρια που μας αγκάλιαζαν
και
τα κορμιά που αγκαλιάζαμε τις νύχτες.
Τώρα
το χιόνι σκεπάζει την ανάμνηση με λευκό
σάβανο
κι
ο ήχος των ερώτων ανακατεύεται με τη
φωνή του ΄μοναχικού γκιώνη.
Marinero
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου