ΠΑΡΑΠΟΝΟ

Απόψε σου τραγούδησα

τον πόνο της καρδιάς μου

και μαραθήκαν τ΄ όνειρα,

τα δροσερά λουλούδια.

Απόψε μ΄ ένα μπαγλαμά,

μ΄ ένα πικρό τραγούδι

κι ένα ποτήρι με κρασί,

έπνιξα το σαράκι

και τον καημό του έρωτα,

που τρώει την ψυχή μου.

Που σκοτεινιάζει τις βραδιές

και κρύβει το φεγγάρι,

να μη με φέγγει όπως περνώ

απ΄ το παράθυρό σου,

μη και με δουν οι γείτονες

και σε κακολογήσουν.

Αχ έρωτά μου και καημέ

και της καρδιάς μου πόνε

πότε θα ρθείς σε μένανε

να σμίξουμε τα δυο μας.

Marinero