Ένα
κορίτσι ακουμπά στο παραπέτο,
ίδια
γοργόνα σε ακρόπρωρο σε μπάρκο.
Με
την λυτή της κόμη ν’ ανεμίζει,
ωσάν
σημαία ερωτική ωσάν σινιάλο.
Ένα
κορίτσι στα μάτια μου μαγεία,
με
το κορμάκι του ανάβει χίλιους πόθους.
Πειρατικό
ρεσάλτο θα βαρέσω
να
διαγουμίσω τους κρυφούς του τόπους.
Κι
ύστερα το αστέρι ας με πάρει,
πάνω
στ’ αγέρι καβαλάρης θα σφυρίζω.
Καθόλου
η στεριά δεν με κρατάει,
στις
θάλασσες μαζί της θα γυρίζω
Marinero
Τραγούδι
στο ρυθμό της θάλασσας και του έρωτα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου