ΘΡΗΝΟΣ

Λάδι θα ρίξω στο γιαλό

απ του Άγιου το καντήλι,

να γαληνέψει η θάλασσα

για να γυρίσεις στη στεριά,

να δω εσένα π αγαπώ

και να φιλήσω μια βραδιά

τα ολόγλυκα σου χείλη.

Κι αν η στεριά είναι μικρή

κι η θάλασσα μεγάλη,

βάρκα θα κάνω το κορμί

και τα χεράκια μου κουπιά,

γοργόνα γίνομαι ή ξωθιά,

να βγω στο πέλαγο βαθιά,

να σ ανταμώσω πάλι.

Κι αν ίσως δεν σε ξαναβρώ

κι η μοίρα μας χωρίσει,

κύμα θα γίνω στο γιαλό,

πότε σα φλοίσβος ή βουητό,

για σένανε να τραγουδώ,

όπως τα βράχια θα χτυπώ,

η αγάπη μας μη σβήσει.

Marinero