ΠΡΟΣΜΟΝΗ

*“Η σκέψη της ομορφιάς της αγάπης μου

είναι ανατολή

που φωτίζει τον ουρανό”

 ΠΡΟΣΜΟΝΗ

Προσμένω τον ήλιο

στην κορυφή του Αρδηττού.

Βουνό ο πόθος μου,

στης μορφής της τη θύμηση.

Της Ηούς το χαμόγελο

και τα ρόδα της μέρας,

που επελαύνει αδυσώπητη

πληγώνουν τη σκέψη και την καρδιά μου.

Πρόβαλε Ήλιε, της μέρας Θεέ,

να φωτίσεις το δρόμο

που θα πάρει η αγάπη μου

για να γυρίσει σε εμένα.

Marinero

*Erza Pound/ Noel Stork

“Ερωτική Ποίηση από την Αίγυπτο”

Εκδόσεις Ερατώ.

IV Τρίτη στροφή σελ. 40