ΖΕΪΜΠΕΚΙΚΟΣ

Γεμίζει η νύχτα με φωτιές

φωνή του Μητροπάνου,

“σε μία στοίβα καλαμιές...”,

βαρύ ζεϊμπέκικο η πενιά,

μάτια χαμηλωμένα,

μες τις στροφές χέρια ανοιχτά,

στου στεναγμού την αγκαλιά,

τον πόνο που χεις στην καρδιά

κρατάς μόνο για σένα

κι εγώ μικρός ακολουθώ

τη μοίρα που σ ορίζει,

χτυπώ τα χέρια στο σκοπό

για να ξορκίσω το κακό

και λεύτερος να σηκωθείς,

όπως αϊτός να πεταχτείς,

από τη γη που σε κρατά,

στα ουράνια να πετάξεις,

και το Θεό να φτάσεις.

Marinero;