Στην
Κάλυμνο στην παραλία,
βράδι
που τα νερά ήταν κρύα,
αντάμωσα
έναν αστακό
που
γύρναγε από χορό.
Είχανε
γλέντι δύο μέρες,
αντάλλαξαν
όρκους και βέρες,
μια
σπαροπούλα κι ένας σπάρος,
κι
ήτανε ο ροφός κουμπάρος.
Τρικούβερτο
ήταν το γλεντάκι,
Είχαν
βιολιά και κανονάκι.
Τραγούδησαν
την ψαροπούλα,
είπαν
και τη μικρή βαρκούλα
κι
αφού χορέψαν και γλεντήσαν
στο
σπίτι τους όλοι γυρίσαν.
Μονάχα
ετούτος ζαλισμένος,
γυρίζει
στο γιαλό χαμένος
κι
έτσι όπως πάει θα τον πιάσουν
και
στο τσουκάλι θα τον βράσουν.
Marinero
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου