ΓΙΑ ΤΟΝ ΚΑΗΜΟ ΣΟΥ

Σαν πρόβαλες απ’ τη γωνιά

κι είδα τα δυο σου μάτια,

τσακ έσπασε η καρδούλα μου

σαράντα δυο κομμάτια.

Τα βράδια πίνω τον καημό,

τα πρωϊνά φαρμάκια

κι όσο κι αν πίνω δε ξεχνώ

τα δυο γλυκά σου μάτια.

Και από τότε βρε μικρό,

μ’ έχεις φυλακισμένο,

απ’ τη ματιά σου να σωθώ

διόλου δεν καταφέρνω.

Τα βράδια πίνω τον καημό,

τα πρωϊνά φαρμάκια

κι όσο κι αν πίνω δε ξεχνώ

τα δυο γλυκά σου μάτια.

Θα κλάψει η μανούλα μου

που θα χαθώ μια μέρα,

θα έχεις κρίμα στην καρδιά

που θα χαθώ για εσένα

Marinero