Πρόσταξε η νύχτα
τ’ αστέρια να κρυφτούνε
και το φεγγάρι να μη βγει στον ουρανό,
γιατί πονούσε,
δεν της έκανες τη χάρη
να 'ρθεις ξανά
απ’ το δικό μου το στενό.
Πρόσταξε η θάλασσα
το κύμα να σωπάσει,
μη λέει τραγούδια
ο φλοίσβος στην ακτή,
γιατί λυπάται
που με αφήνεις μοναχό μου
και με πληγώνεις
άστατη μικρή.
Μόνος γυρνώ,
μονάχος τραγουδάω,
κάνω τραγούδι
της αγάπης την πληγή
κι αν δε μου ρίχνεις μια ματιά
σε συγχωράω
και ας με χάσει η μάνα μου
σκληρή
Marinero
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου