Μαύρος θλιμμένος ουρανός,
η μέρα δακρυσμένη,
ο πόνος κι ο αναστεναγμός
φουρτουνιασμένος ποταμός.
Της μέρας σκοτεινός σταυρός,
το φως εσταυρωμένο
και της ελπίδας ο υιός
κείται εν μνήματι νεκρός.
Κλάματα, θρήνοι γοεροί,
γυναίκες μυροφόροι,
της χώρας σώμα μ αίματα
νεκρά παιδιά στα ρέματα.
Τι κι αν πονάς, τι κι αν λυγάς,
πάντα στο νου να έχεις
πως πέρα από την Σταύρωση
υπάρχει η Ανάσταση.
Marinero
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου