ΟΥΚΡΑΝΙΑ II

 

Είναι η νύχτα που σκέπασε τη χώρα

κι οι σιδερένιοι κεραυνοί του ολέθρου.

Είναι τα πτώματα που κείτονται στους δρόμους,

τα μαύρα σπίτια χάσκοντα, καμένα

κι οιμωγές που ακούγονται πριν σβήσει,

ο θάνατος που τη ζωή παραμονεύει.

 

Είναι που από μακριά παρατηρούμε

και διχαζόμαστε, αλήθεια τι να φταίει;

(άλλος στηρίζει το φονιά και άλλος το Θύμα).

Μαύρα μαντάτα, η ανθρωπιά μας

σε μιαν άκρη μένει πληγωμένη ,

μαζί με αυτούς που τράβηξαν στον Άδη.

 

Νύχτα έρεβος σκοτάδι, του θανάτου η βασιλεία,

χαμένα πήγανε ζωή, χαρά κι αγάπη.

Μάχη κυριαρχίας των στυγνών των συμφερόντων

κάποιων αρχόντων που απόντες, ζώνες επιρροής πάλι μοιράζουν.

 

Marinero