Περιορισμένη ανάμεσα σε βράχους και μπεντένια,
ασφυκτιά η ψυχής της θάλασσας και θυμώνει.
Κύμα η οργή της, τα κτυπά και τα φθείρει.
Της ψυχής μου πώς μοιάζει που κι αυτή δεν αντέχει,
και χτυπάει με λύσσα τα σίδερα του κλουβιού,
που την κλείσανε του κόσμου τα πρέπει.
Marinero
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου