Στην κυρά θάλασσα
αρέσουν τα καράβια,
τα κύματα, οι άνεμοι,
κι οι ναύτες
Αφήνει να αυλακώνουνε την πλάτη της.
Δεν τη νοιάζουν οι μανάδες
ούτε κι οι αρραβωνιαστηκές.
Φουρτούνα κάνει το
θυμό της
και ξεσπάει στις ξέρες.
Στα βράχια τσακίζει τα σκαριά,
έρμαια και κουρέλια τα πανιά,
κλείνει τα σπίτια δίχως τύψεις
Στην κυρά θάλασσα
αρέσουν τα καράβια,
τα κύματα, οι άνεμοι,
κι οι ναύτες
Σαν είναι στις καλές της,
χαμογελά με τον ήλιο αγκαλιά
τραγούδια τραγουδά
στα βότσαλα
με το φλοίσβο νανουρίζει
τα όνειρα και τα μωρά
και με ιστορίες κυματόβρεχτες
συντροφεύει τις νύχτες μας.
Στην κυρά θάλασσα
αρέσουν τα καράβια,
τα κύματα, οι άνεμοι,
κι οι ναύτες
Καμιά φορά την τρέφουμε
με τα κορμιά μας.
Όμως την τραγουδάμε
με τα τραγούδια μας,
την αγαπάμε.
Στο κάτω – κάτω
αυτή μας τρέφει.
Δ.Σ.Π.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου