Για
μια στιγμή βυθίζομαι
στ
απέραντο γαλάζιο
που
χουν τα δυο τα μάτια σου
που
σβήνουν τα δικά μου
και
που μου κάνουν τη ζωή
να
στέκεται του μάκρου
και
όπως ζωντανός νεκρός
προσμένω
το φιλί σου
όπως
τ αθάνατο νερό
πίσω
να μου τη φέρει.
Marinero
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου