ΝΥΧΤΕΡΙΝΟ

Απόψε θα γυρίσω στα σοκάκια

που βγαίναμε τις νύχτες αγκαλιά,

να θυμηθώ στην ξάστερη βραδιά,

τους όρκους μας, τα χάδια, τα φιλιά.

Όταν θα συναντήσω την αγάπη,

θα την καλέσω να δειπνήσουμε μαζί,

να φύγουμε ταξίδι, δίχως χάρτη,

δίχως προορισμό, σε πέλαγος πλατύ.

Πέλαγος που ατέλειωτο προσμένει,

κύματα ο πόθος στο κορμί της, τα φιλιά,

με σκάφος την αγάπη που θα βγαίνει,

πλησίστια στου πελάγους την καρδιά.

Θα φτάσουμε στης θάλασσας την άκρη

και θα βουτήξουμε στον ξάστερο ουρανό,

μαργαριτάρι μας προσμένει το φεγγάρι,

κι οι ψίθυροι των άστρων στο βουνό.

Απόψε θα γυρίσω στα σοκάκια

που βγαίναμε τις νύχτες αγκαλιά,

να βρω ξανά τον πόθο να προσμένει

και μια καινούρια και ζεστή καρδιά.

Marinero