ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΟ ΠΡΩΪΝΟ ΣΤΗ ΜΙΚΡΗ ΜΑΣ ΠΟΛΗ

Ήτανε Κυριακή πρωΐ, στις έντεκα και κάτι,

στο πάρκο μαζευτήκανε τρεις, τέσσερεις νομάτοι

και λέγαν πως ανθρωπιστές είναι και πως λυπούνται

τους μετανάστες που ήρθανε, στο σπίτι μας να μπούνε,

ακάλεστοι. Δεν θέλαμε να μαζευτούνε κι άλλοι,

γι’ αυτό τους δρόμους κλείσανε και σήκωσαν κεφάλι,

στης Παναγίτσας το χωριό, στης Άρνισσας τη λίμνη,

και ο  ντόρος τους ακούστηκε ως και την Μυτιλήνη.

Αμέσως ξεσηκώθηκαν ΜΜΕ και ΜΚΟ

συλλήβδην κατηγόρησαν κι ανθρώπους και χωριό,

πως δεν είναι φιλάνθρωποι, μα ακροδεξιοί,

φασίστες και απάνθρωποι, βδελύγματα της γης.

Μα όμως φίλοι μου καλοί, αυτό το έχουμε πει,

πως όποιος την Πατρίδα του την αγαπά και θέλει,

στο σπίτι και στην Πόλη του κουμάντο αυτός να κάνει,

όχι γιατί είναι απάνθρωπος,  μα για δεν είναι βλάκας,

κρατά τα σύνορα κλειστά, μα την καρδιά του ανοιχτή

και βοηθάει στη χώρα τους να παραμείνουν οι Λαοί.

Χωρίς πολέμους και φωτιά, χωρίς αποδιωγμένους,

Στις πατρικές εστίες τους γερούς κι ευτυχισμένους.

Φαΐ να έχουν τα παιδιά, φάρμακα και σχολεία,

δουλειές, να έχουν και λεφτά και όχι δυστυχία.

Αντί λοιπόν οι ΜΚΟ, ο Σόρος κι οι «ανθρωπιστές»

να μας γεμίζουν τα νησιά με λαθρομετανάστες,

στις χώρες τους για προκοπή να βάλουνε τις πλάτες.

Όσο για τους Αριστερούς, τους φίλους και συντρόφους,

για την Πατρίδα ας πάρουνε κάποια φορά τους δρόμους.

Marinero