Λιμενάρια Θάσος
30 Απριλίου 2007
Σε έρημο
καρνάγιο
σκουριάζουν
φιλιά και
σκαριά.
Όνειρα μονιάζουν
στις σκάρες του.
Άγκυρες κι
αλυσίδες,
Σκοινιά,
μακαράδες,
ναύτες παλιοί.
Κουρέλια ιστίων.
Ξάρτια που
σάπισαν.
Πεθαίνουν
επιθυμίες, ταξίδια.
Ένας γέρος
ξέμεινε στη στεριά.
Διηγείται
ιστορίες,
με γοργόνες και
δράκους.
Κάτι γλάροι
κρώζουν και
ψάχνουν
τα ψωμιά
που τους
πετούσαν
οι εργάτες κι
έκαναν χάζι.
Η στέγη πεσμένη
Μια γαλάζια
επιγραφή,
σ’ άσπρο φόντο:
«ΝΑΥΠΗΓΕΙΟΝ
Αφων…»
Στη θέση του
απέναντι καφενείου,
ένα σύγχρονο cafe-bar,
σερβίρει Coca-cola και snacks
σε διψασμένους
τουρίστες.
Marinero
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου