ΜΑΝΤΙΝΑΔΕΣ ΤΗΣ ΘΑΛΑΣΣΑΣ

Της θάλασσας τους στεναγμούς

τραγούδι θα τους κάνω

να κλαις και να τους τραγουδάς

στο μνήμα μου επάνω.

Γιατί μικρό μελαχρινό

βαριά ειν’ η καρδιά μου,

μα όσο κι αν φύγω μακριά

σε έχω παρηγοριά μου.

Της θάλασσας τα κύματα,

τους δυνατούς ανέμους

στο πέλαγο έχω συντροφιά

και τους ξενιτεμένους.

Γιατί ξενάκια όπως κι εγώ

κι αυτοί το ξέρω είναι

κι αν θυμηθούν τα σπίτια τους

βαρύς ο πόνος είναι

Θάλασσα με κρατάς μακριά

από την αρμαστή* μου,

τη μάνα και το σπίτι μου

κι από την αδερφή μου.

Marinero

*Αρμαστή= αρραβωνιαστικιά.