Αφήσαμε
το χάδι μας,
ως αποτύπωμα στην παρειά
του μαρμάρινου έφηβου
στο μουσείο των αισθημάτων,
μιας εποχής που παρήλθε.
Αφήσαμε το φιλί μας,
στα χείλη της γοργόνας,
σε ακρόπρωρο συναισθημάτων,
που έμεινε ως ανάμνηση,
ταξιδιών που δεν επέστρεψαν.
Αφήσαμε τη σκέψη μας,
να τριγυρνά όπως ο άνεμος,
στις φυλλωσιές των ερώτων,
ως αγέρας να δροσίσει
τον τροπικό καύσωνα της λήθης.
Marinero
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου