Αυλαία και πάμε.
Δυο τύποι εντελώς διαφορετικοί μεταξύ τους συναντώνται σε ένα super market. Είναι οι μοναδικοί επιζώντες μιας καταστροφής που εξαφάνισε κάθε ζωή από τον πλανήτη.
Αφορμή της καταστροφής είναι η ερωτική φαντασίωση των ελλήνων ανδρών της δεκαετίας του ’90 η Βάνα Μπάρμπα.
Δυο άνθρωποι, δυο διαφορετικοί χαρακτήρες. Ο ένας συγκρατημένος και συγκροτημένος επιστήμονας, ο άλλος ένας τύπος ανεξάρτητος, αδιάφορος, ένα «ρεμάλι». Οι συγκρούσεις αναπόφευκτες και έντονες. Το έργο δίνει μια γλαφυρή περιγραφή αυτών των συγκρούσεων ανάμεσα στους δυο τύπους που ερμηνεύουν εξαιρετικά και με πολύ μπρίο οι ηθοποιοί Γιώργος Παπαγεωργίου και Αντίνοος Αλμπάνης, και που καταλήγουν σε μια ομολογία αγάπης. Στιγμές σύγκρουσης, τρυφερότητας, χιούμορ, που πολλές φορές φτάνει στα όρια της φάρσας, εναλλάσσονται με καταιγιστικό ρυθμό που συμπαρασύρει τους θεατές σε μια εναλλαγή συναισθημάτων, και τους «εξαναγκάζει» σε παρατεταμένα χειροκροτήματα και διαρκή γέλια στη διάρκεια της παράστασης.
Η συμμετοχή των θεατών εκτός από το χειροκρότημα ενεργή, αφού στη δράση συμμετέχουν με τον ένα ή τον άλλο τρόπο και θεατές της παράστασης
Η αναζήτηση άλλων επιζώντων με τη χρήση ενός ραδιοφώνου και η παγίδευση των ηρώων του έργου από την κύρια αιτία της καταστροφής την Βάνα Μπάρμπα, δίνει ένα απρόσμενο τέλος στην παράσταση.
Η μόνη αρνητική εντύπωση της βραδιάς ήταν η απουσία κοινού στις κερκίδες της «Γαβαλιώτισσας –μόνον πενήντα θεατές- σε μια παράσταση που δεν δικαιολογούσε την αδιαφορία του κοινού και η προσιτή τιμή εισιτηρίου -10 ευρώ- δεν δικαιολογούσε την αποχή.
Να θυμίσουμε ότι το έργο ανεβαίνει σε σκηνοθεσία Γιάννη Σαρακατσάνη και είναι μια παραγωγή του Θεάτρου Σοφούλη. Η δραματουργία είναι των Αντίνοου Αλμπάνη, Γιώργου Παπαγεωργίου και Γιάννη Σαρακατσάνη. Τα σκηνικά-κοστούμια της Μαργαρίτας Χατζηιωάννου, η Μουσική του Γιώργου Χριστιανάκη, ο σχεδιασμός φωτισμών του Νίκου Βλασσόπουλου και βοηθός Σκηνοθέτη είναι η Νικολέτα Κοτσαηλίδου
Δημήτριος Σ. Προβάδος dprovados@yahoo.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου