Κάθε
ξημέρωμα
ένα καράβι
περαστικό
ποδίζει
στο μπαλκόνι μου
και
σφυρίζει.
Μια μακρά,
μια βραχεία.
Ύστερα
φεύγει.
Ίσως όμως
και να ναι
η βρύση
του διπλανού
κι ο αέρας
που πνίγεται
στου νερού
τους σωλήνες.
Μα πάλι
σκέπτομαι:
τι αέρας,
τι καράβι.
Έτσι κι
αλλιώς
και τα δυο είναι ταξίδι.
Marinero
Ποδίζει:
αγκυροβολεί
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου