Στην
Έδεσσα και στο Βαρόσι
όταν
χιονίσει και το στρώσει,
θα
‘έρθω στο σπίτι σου απ’ έξω
και
μες το χιόνι θα χορέψω.
Για
να σου κάψω την καρδιά
μικρή
πανέμορφη κυρά,
ως
έκαψες και τη δική μου
και
δεν με βλέπει το τσαρδί μου.
Έχεις
δυο μαύρα μάτια πλάνα,
σαν
Σπανιόλα, σαν τσιγγάνα
κι
όπου την ρίξεις τη ματιά
παίρνουνε
οι καρδιές φωτιά.
Μικρή
καμωματού, γλυκιά,
μου
άναψες άσβηστη φωτιά,
θα
έρθω νύχτα να σε κλέψω
ή στον Κάρανο* θα πέσω.
Marinero
Κάρανος:
Ο μεγάλος καταρράκτης της Έδεσσας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου