Σε μια παλιά
περγαμηνή βρήκα γραμμένο
το παραμύθι που θα
πω τραγουδησμένο
λέει για μια κοπέλα
από την Κρήτη,
μια όμορφη από τον
Ψηλορείτη.
Το όνομά της δεν το
γράφει η ιστορία,
αγνάντευε τα πλοία
για την Τροία
όταν ξεκίναγαν να πολεμήσουν
και την Ελένη πίσω
να γυρίσουν.
Είχε τα μάτια
καρφωμένα στα πελάγη,
καρτέραγε απ’ το
πρωί ως το βράδυ
ο Ιδομενέας πίσω να
γυρίσει,
την Τροία όταν
κατακτήσει.
Λυτά τα μαύρα της
μαλλιά, ίδια σινιάλο,
τρόπαιο για τον
έρωτα τον άγιο,
τις φρυκτωρίες περιμένει
να ανάψουν
χαρούμενα μαντάτα
για να φτάσουν,
πως έπεσε η Τροία
και το Ίλιο,
πως κατελύθει του
Πριάμου το βασίλειο,
πως θα γυρίσει πίσω
ο καλός της
ο άντρας της, ο
αγαπητικός της.
Marinero
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου