Δευτέρα 11 Μαΐου 2020

ΤΟ ΟΝΕΙΡΟ ΤΟΥ ΟΔΥΣΣΕΑ



Απόψε ονειρεύτηκα
Πως ήμουν στην Ιθάκη,
Στο πατρικό το σπίτι μου,
Ξανά στη γειτονιά μου,
Που παίζαμε με τα παιδιά
Αμάδες και ξυλίκι
Και μπάλα στην αλάνα.
Και φώναζε η μάνα μου
Σαν γύρναγα το βράδυ
Με ξεσκισμένα γόνατα,
Με ρούχα λερωμένα
Και με έδερνε ο πατέρας μου
Σαν γύριζε στο σπίτι.
Μεγάλωσα, παντρεύτηκα
Κι έκανα γιο δικό μου.
Κάνει τα ίδια με εμέ,
Κοπάνα απ το σχολείο
Και ξημερονυχτώνεται,
Στους δρόμους, στις αλάνες.
Αχ πόσο το πεθύμησα
Να τον ιδώ λιγάκι,
Να τον χαϊδέψω πατρικά
Και να του πω δυο λόγια
Την μάνα του να αγαπά
Και να μην την πικραίνει
Γιατί είναι δύσκολο πολύ
Να μένει μοναχή της,
Να μεγαλώνει ένα παιδί
Και να κρατά ένα σπίτι.

Marinero



Δεν υπάρχουν σχόλια: